Objective: The aim of the present study is to identify the diagnoses of patients who referred to a child and adolescent psychiatry outpatient clinic.

Method: Medical records of 538 patients referred to the Children and Adolescent Psychiatry outpatient clinic at Gulhane Military Medical School, between January 2009 and June 2009 were studied retrospectively.

Results: It was found that the patients were mostly male and within 7 to 18 years of age. It was also determined that three quarters of patients had at least one diagnosis and the diagnosis rate in children between the ages of 0-6 was 50 percent. Comorbid diagnoses were found in 13.7 percent of all cases and they were mainly in the attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) group. The most common diagnoses were ADHD, generalized anxiety disorder, mental retardation, depression and enuresis, respectively. The most common diagnosis in all age subgroups was ADHD. While the most common diagnoses in boys are ADHD, mental retardation, generalized anxiety disorder, enuresis and depression respectively, they were ADHD, generalized anxiety disorder, depression, mental retardation and enuresis in girls.

Conclusion: To know the most common diagnoses, diagnosis differences within genders and possible diagnoses for certain age groups will be useful for improving child and adolescent psychiatry services.

Amaç: Bu araştırmada çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğine başvuran hastaların tanı dağılımlarının saptanması amaçlanmıştır.

Yöntem: GATA Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Polikliniğine Ocak 2009-Haziran 2009 tarihleri arasında başvuran 538 hastanın dosyaları geriye dönük olarak incelenmiştir.

Bulgular: Olguların daha çok erkek olduğu ve 7-18 yaş grubu çocuk ve ergenlerden oluştuğu saptanmıştır. Başvuran olguların dörtte üçüne, bir ya da birden çok tanı konduğu, 0-6 yaş arası olgularda ise tanı konma oranının %50 olduğu görülmüştür. Olguların %13.7’sinde eştanı saptanmış, eştanı saptanma oranının en sık dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) grubunda olduğu belirlenmiştir. Tüm olgular göz önüne alındığında, en sık saptanan tanıların, sırasıyla DEHB, yaygın anksiyete bozukluğu, zeka geriliği, depresyon ve enürezis olduğu, tüm yaş gruplarında en sık DEHB tanısı konduğu, erkek çocuklarda en sık DEHB, zeka geriliği, yaygın anksiyete bozukluğu, enürezis ve depresyon; kızlarda ise DEHB, yaygın anksiyete bozukluğu, depresyon, zeka geriliği ve enürezis saptanmıştır.

Sonuç: Sık saptanan tanıların bilinmesi, cinsiyetler arası tanı farklılıklarının ve yaş gruplarına göre olası tanıların belirlenmesi, çocuk ve ergen psikiyatrisi poliklinik hizmetlerinin iyileştirilmesine katkıda bulunacaktır.