Objective: The aim of this study was to investigate childhood trauma (CT) and dissociative symptoms in patients with fibromyalgia and evaluate the relationship of these characteristics with pain intensity.

Methods: Forty patients followed up with fibromyalgia diagnosis in the physical therapy and rehabilitation outpatient clinic; and as a control group, 38 healthy individuals who have similar age, gender, and educational status, were included in the study. A sociodemographic and clinical data form, Beck Depression Inventory (BDI), Childhood Trauma Questionnaire (CTQ), Dissociative Experiences Scale (DES), Somatoform Dissociation Questionnaire (SDQ) and Visual Analogue Scale (VAS) were administered to participants.

Results: Emotional abuse, physical neglect, physical abuse, CTQ total, SDQ and DES scores were found to be significantly higher in the fibromyalgia group than the control group. Only the difference for SDQ scores remained significant when a comparison made between groups by controlling depression levels. Somatoform dissociation scores were found to be a significant predictor of pain intensity in patients with fibromyalgia.

Conclusion: Somatoform dissociative symptoms are found to be higher in patients with fibromyalgia than the control group. These symptoms may contribute to development and exacerbation of pain in fibromyalgia. Taking the dissociative symptoms into account have an important role in the treatment of patients with fibromyalgia who have a frequent history of CT, so the treatment of these patients should be carried out in cooperation with psychiatrists.

Amaç: Bu çalışmanın amacı fibromiyalji (FM) hastalarında çocukluk çağı travmaları ile disosiyatif belirtileri araştırmak ve bu özelliklerin FM’deki ağrı şiddeti ile ilişkisini incelemektir.

Yöntem: Fizik tedavi ve rehabilitasyon polikliniğinde fibromyalji tanısıyla takip edilmekte olan 40 hasta ile kontrol grubu olarak yaş, cinsiyet ve öğrenim durumu açısından benzer olan 38 sağlıklı kişi çalışmaya dahil edildi. Katılımcılara sosyodemografik ve klinik veri toplama formu, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇTÖ), Disosiyatif Yaşantılar Ölçeği (DYÖ), Somatoform Disosiyasyon Ölçeği (SDÖ) ve Görsel Analog Skala (GAS) uygulandı.

Bulgular: FM grubunda duygusal istismar, fiziksel ihmal, fiziksel istismar, ÇÇTÖ toplam, SDÖ ve DYÖ puan ortalamaları kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulundu. Gruplar arasında depresyon düzeyleri kontrol edilerek karşılaştırma yapıldığında ise sadece SDÖ puan farklılığının anlamlı olarak devam ettiği görüldü. Somatoform disosiyasyon puanlarının FM hastalarında ağrı şiddetinin anlamlı belirleyicisi olduğu saptandı.

Sonuç: Somatoform disosiyatif belirtiler FM hastalarında kontrol grubuna göre yüksek bulunmuştur. Bu belirtiler FM’deki ağrının gelişmesine ve şiddetlenmesine katkı yapıyor olabilir. Çocukluk çağı travma öyküsünün sık olduğu FM hastalarının tedavisinde disosiyatif belirtilerin ele alınması önemli bir yer tutmaktadır ve bu nedenle bu hastaların tedavisinin psikiyatristlerle işbirliği içinde yürütülmesi önemlidir.