Objective: The purpose of this study was to investigate the relationship between schizophrenia patients’ functionalities and symptoms and caregiver burden subdimensions.

Method: Ninety-two schizophrenia patients and their caregivers were included. Patient functionality was evaluated using the Functional Remission of General Schizophrenia Scale; symptom severity and type were evaluated using the Positive and Negative Syndrome Scale and caregiver burden was evaluated using the Zarit Caregiver Burden Scale.

Results: According to our findings, while patients’ positive symptoms were uncorrelated with caregiver burden, negative symptoms exhibited a direct linear correlation with the dependency and economic burden dimensions in particular. Patients’ functionalities exhibited a significant reverse correlation with almost all caregiver burden dimensions (except for impairment in social relationships). The highest correlation was with the psychological tension and impairment of private life burden dimension.

Conclusion: In conclusion, a small number of negative symptoms and a good level of functionality are associated with less caregiver burden, and this correlation is more pronounced in certain burden dimensions, such as dependency, economic burden, psychological tension and impairment of private life.

Amaç: Bu çalışmada şizofreni hastalarının işlevsellikleri ve hastalığın belirtileri ile bakım veren yükünün alt boyutları arasındaki ilişkilerin araştırılması amaçlanmıştır.

Yöntem: Çalışmaya 92 şizofreni hastası ve onların bakım verenleri dahil edilmiştir. Hastaların işlevselliği Şizofreni Hastalarında İşlevsel İyileşme Ölçeği ile, belirti şiddeti ve tipi Pozitif-Negatif Sendrom Ölçeği ile, bakım verenin yükü ise Zarit Bakıcı Yük Ölçeği ile değerlendirilmiştir.

Bulgular: Bulgularımıza göre, hastaların pozitif belirtileri bakım verenin yüküyle ilişkisizdir. Öte yandan, negatif belirtiler, özellikle bakım verenlerin bağımlılık ve ekonomik yük boyutlarıyla doğrusal yönde korelasyon göstermiştir. Hastaların işlevsellikleri bakım verenin hemen hemen tüm yük boyutlarıyla (toplumsal ilişkilerde bozulma boyutu hariç) anlamlı derecede ters korelasyon göstermiştir. En yüksek korelasyonun ruhsal gerginlik ve özel yaşamın bozulması yük boyutu arasında olduğu bulunmuştur.

Sonuç: Sonuç olarak, hastaların negatif belirtilerinin az ve işlevsellik düzeylerinin iyi olması ile bakım veren yükü arasında daha az bağıntı olduğu, bu bağıntının bağımlılık, ekonomik yük, ruhsal gerginlik ve özel yaşamın bozulması gibi bazı yük boyutlarında daha belirgin olduğu görülmüştür.