Aim: To examine the association of health-related quality of life (HRQoL) with mental health, self-esteem, and self-compassion in multiple sclerosis (MS) patients.

Methods: For this descriptive and cross-sectional study, a total of 89 volunteering Turkish MS patients completed the patient information form, Rosenberg Self-Esteem Scale, Self-Compassion Scale, Hospital Anxiety and Depression Scale, and MS International Quality of Life Questionnaire. Depressed patients were compared with nondepressed patients in terms of HRQoL, self-esteem, and self-compassion. Bivariate correlations between HRQoL, self-esteem, self-compassion, and mental health indices were calculated followed by hierarchical regression analyses.

Results: Depressed MS patients had significantly lower HRQoL, self-esteem, and self-compassion compared to their nondepressed counterparts. Hierarchical multiple regression analysis showed that physical HRQoL was significantly predicted by disability status and self-compassion, explaining 48% of the total variance. Anxiety and self-esteem explained 52% of the total variance of psychological HRQoL. Social HRQoL was sinificantly predicted by depression and self-esteem, which explained 21% of the total variance.

Conclusion: The sequel of MS and disability may not be modifiable, but self-related traits including self-esteem and self-compassion can be modified through psychosocial interventions to improve HRQoL. The findings of the current study provided insights to which psychosocial factors to address in improving different domains of HRQoL in MS patients. Cultivating self-compassion may increase HRQoL in the physical domain, while working with self-esteem and self-worth may improve the psychosocial domain.

Amaç: Multipl skleroz (MS) hastalarında sağlıkla ilişkili yaşam kalitesinin (SYK) ruh sağlığı, benlik saygısı ve öz-duyarlılıkla olan ilişkisini incelemek.

Yöntem: Bu betimsel ve kesitsel çalışma için toplam 89 gönüllü Türk MS hastası hasta bilgi formunu, Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği’ni, Öz-Duyarlılık Ölçeği’ni, Hastane Anksiyete Depresyon Ölçeği’ni ve MS Uluslararası Yaşam Kalitesi Anketi’ni doldurmuştur. Deprese hastalar SYK, benlik saygısı ve öz-duyarlılık açısından deprese olmayan hastalarla karşılaştırılmıştır. SYK, benlik saygısı, öz-duyarlılık ve ruh sağlığı göstergeleri arasındaki basit korelasyonlar hesaplanmış ve ardından hiyerarşik regresyon analizleri gerçekleştirilmiştir.

Bulgular: Deprese MS hastaları deprese olmayanlara göre anlamlı düzeyde daha düşük SYK, benlik saygısı ve öz-duyarlılığa sahiptir. Hiyerarşik çoklu regresyon analizine göre fiziksel SYK özürlülük ve öz-duyarlılık tarafından anlamlı düzeyde yordanmıştır ve bunlar toplam varyansın %48’ini açıklamıştır. Anksiyete ve benlik saygısı, psikolojik SYK toplam varyansının %52’sini açıklamıştır. Sosyal SYK depresyon ve benlik saygısı tarafından anlamlı düzeyde yordanmıştır ve bu ikisi toplam varyansın %21’ini açıklamıştır.

Sonuç: MS’in ve özürlülüğün sonuçları değiştirilemeyebilir ancak benlik saygısı ve öz-duyarlılık gibi kendilikle ilişkili özellikler SYK’yı artırma amacı güden psikososyal müdahalelerle değişimlenebilir. Bu çalışmanın bulguları MS hastalarında SYK’nın farklı boyutlarını artırmaya çalışırken hangi psikososyal faktörler üzerinde çalışılması gerektiği konusunda birtakım içgörüler sunmaktadır. Öz-duyarlılığı artırmak fiziksel alanda SYK’yı iyileştirebilir, öte yandan benlik saygısı ve kendilik değeri üzerinde çalışmak SYK’nın psikososyal alanına katkıda bulunabilir.