Objective: The aim of this study was to evaluate the dynamic thiol-disulphide homeostasis as a novel oxidative stress parameter in newly diagnosed and medication-naive general anxiety disorder (GAD) and panic disorder (PD) patients.

Method: Medication-naive patients with GAD (n=21) or PD (n=23) and healthy individuals (n=23) were enrolled. Patients were administered a sociodemographic form, Beck Depression Inventory, and Beck Anxiety Inventory. Routine biochemical parameters, native thiol, total thiol, and disulphide parameters were measured in all patients and healthy individuals.

Results: The native thiol levels of the GAD and PD groups were found significantly lower than those of the control group (p<0.001 and p=0.03, respectively), whereas the disulphide levels and disulphide/native thiol ratios of both patient groups were significantly higher than that of the control group (p<0.001 and p=0.011, respectively). There was no statistically significant difference between the GAD and PD groups with regard to thiol and disulphide levels.

Conclusion: Oxidative stress is considered to be one of the molecular changes underlying the pathogenesis of GAD and PD. This study showed that dynamic thiol-disulphide homeostasis was disturbed due to an increase in oxidants and a decrease in antioxidants in GAD and PD patients, suggesting that antioxidant replacement interventions might be an option in the treatment of these disorders.

Amaç: Bu çalışmanın amacı, ilaç tedavisi almayan yaygın anksiyete bozukluğu (YAB) ve panik bozukluk (PB) tanılı hastalarda oksidatif stres parametrelerinden dinamik tiyol-disülfid homeostazının yeni ve önerilen bir biyokimyasal yöntem ile değerlendirilmesi ve karşılaştırılmasıdır.

Yöntem: Çalışmaya daha önce ilaç tedavisi almamış 21 YAB, 23 PB tanılı hasta ve 23 sağlıklı birey dahil edildi. Hastalara sosyodemografik form, Beck Depresyon Envanteri ve Beck Anksiyete Envanteri uygulandı. Tüm hastalarda ve sağlıklı bireylerde rutin biyokimyasal parametreler ve nativ tiyol, total tiyol ve disülfid parametreleri ölçüldü.

Bulgular: YAB hastaları ve PB hastalarının nativ tiyol düzeyleri kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak düşük bulunurken (sırasıyla p=0.001, p=0.03), her iki grubun disülfid düzeyleri ve disülfid/nativ tiyol oranları kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak yüksek olarak saptandı (sırasıyla p<0.001, p=0.011). YAB ve PB grupları karşılaştırıldığında ise iki hasta grubu arasında tiyol ve disülfid düzeyleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu.

Sonuç: Oksidatif stres, YAB ve PB’nin patogenezinde rol oynayan önemli moleküler değişikliklerden biri olarak kabul edilir. Bu çalışma, YAB ve PB hastalarında dinamik tiyol-disülfid homeostazının, oksidanlardaki artış ve antioksidanlardaki azalmaya bağlı olarak bozulduğunu göstermiştir. Bu çalışmanın sonuçları, antioksidan replasman müdahalelerinin YAB ve PB tedavisinde önemli bir seçenek olabileceğini düşündürmektedir.